امروز اطلاعیه فدراسیون کشتی را دیدم، کلّی از علیرضا کریمی بخاطر باخت اجباری مقابل نماینده روسی تشکر کرده بود و عملش را حرکتی پهلوانانه، تحسین برانگیز و از خود گذشتگی خوانده بود! حقیقتا مغزم سوت کشید؛ چون من ایثار و پهلوانی را جور دیگری فهمیده بودم. وقتی که راهی جز باخت نداری ایثار و از خودگذشتگی معنی ندارد! پس تحسین چرا؟ در واقع گفتند ممنون که مجبور بودی ببازی! ایثار وقتی است که فرد با وجودی که میتواند هزار راه دیگر را برود؛ اما از روی اختیار، خودش را فدا میکند؛ نه اینکه اجبارا فدا شود، حال اینکه باخت کشتی‌گیر ما، نه انتخابی؛ بلکه تحمیلی بوده؛ پس این تجلیل فدراسیون هم نه واقعی، بلکه نمایشی است![.]
ادامه مطلب
درباره این سایت